Een behoorlijk domme autodief had, zonder het te weten, de auto van de hoofdcommissaris van politie gestolen. De politie stelde meteen een onderzoek in en op basis van getuigenverklaringen werden vier verdachte personen, die rond de tijd van het misdrijf in de buurt van de auto waren gezien, gearresteerd. Omdat de hoofdcommissaris de zaak hoog opnam, besloot hij de vier verdachten persoonlijk te verhoren en de gloednieuwe leugendetector van het politiebureau in te zetten. Elke verdachte gaf bij het verhoor drie verklaringen, die hieronder staan:

Verdachte A:

1. "Op de middelbare school heb ik bij verdachte C in de klas gezeten."
2. "Verdachte B heeft geen rijbewijs."
3. "De dief wist niet dat het de auto van de hoofdcommissaris was."

Verdachte B:

1. "Verdachte C is de schuldige."
2. "Verdachte A is onschuldig."
3. "Ik heb nog nooit achter het stuur van een auto gezeten."

Verdachte C:

1. "Ik heb verdachte A voor vandaag nog nooit ontmoet."
2. "Verdachte B is onschuldig."
3. "Verdachte D is de schuldige."

Verdachte D:

1. "Verdachte C is onschuldig."
2. "Ik heb het niet gedaan."
3. "Verdachte A is de schuldige."

Met zoveel elkaar tegensprekende verklaringen wist de hoofdcommissaris het ook niet meer. Tot overmaat van ramp bleek ook dat de leugendetector nog niet helemaal werkte zoals het hoorde, want het apparaat gaf alleen aan dat er van de twaalf verklaringen precies vier waar waren, maar niet welke.

De vraag: Wie is de autodief?

Het antwoord: Klik hier!